Kloteweer

 

“Mag ik je een rottige vraag stellen?” vraag ik aan een tante van Marijn. “Is één van de twee cakes plantaardig?” Marijn zijn tante schudt haar hoofd. “Nee, ze zijn allebei niet plantaardig. En ik heb een vervelende mededeling. De barbecue vanavond is voor jullie ook niet plantaardig. De catering snapte het verschil niet tussen vegetarisch en veganistisch en uiteindelijk ben ik er maar met de vegetarische optie akkoord gegaan. Ik had het jullie alleen beter eerder kunnen zeggen, dan hadden jullie zelf nog wat mee kunnen nemen.” Ik knik. Vandaag is het familiedag van mijn schoonfamilie. We starten de dag met koffie met gebak en een lunch bij een oom en tante van Marijn thuis. Daarna gaan we naar een boerderij voor klootschieten en een barbecue.

 

“De melk en suiker staan daar” zegt de boerin nors terwijl ze koffie uit een enorme thermosfles inschenkt. “Wat fijn! Is er ook thee?” vraag ik haar lichtelijk bezwaard. Ze schenkt thee voor me wat eruit ziet als koffie. Er staat krentenwegge met een dikke laag boter voor ons klaar. Ik durf niet te vragen of de krentenwegge en de boter plantaardig zijn, dus ik besluit opnieuw te kiezen voor de dieetoptie.

 

Na de koffie en de thee vertrekken we met de hele familie met 2pk naar het klootschieten. We zitten met z’n allen in een paardentram die wordt getrokken door Christiaan en Abraham. “Is een paardentram eigenlijk veganistisch?” fluistert Marijn mij toe. De Nederlandse Vereniging voor Veganisme definieert veganisme als een levenswijze waarbij – voor zover praktisch haalbaar – wordt afgezien van alle vormen van exploitatie van, en wreedheid naar, dieren voor eten, kleding of andere doeleinden¹. “Wat zouden de paarden ervan vinden om twintig mensen en een kar te laten voor te trekken?” fluister ik terug.

 

We stappen na een half uur rijden met z’n allen uit de paardentram. Het is kloteweer, dus de klootzakken blijven in de paardentram. In de miezerregen borrelen we midden op het asfalt. Abraham en Christiaan staan zwetend uit te dampen, zij zullen de miezerregen wel prettig te vinden. Alhoewel het ook kan zijn dat Abraham een schijthekel heeft aan dit weer, bedenk ik me terwijl ik kijk naar een dampende verse hoop paardenpoep die Abraham net heeft geproduceerd. De borrelhapjes bestaan uit kaas en worst. Uit onderzoek blijkt dat inwoners van de Verenigde Staten meer negatieve vooroordelen hebben over vegetariërs en veganisten dan over mensen van kleur, en evenveel als over immigranten, homoseksuelen en atheïsten. De enige groep die nog negatiever werd beschouwd waren drugsverslaafden ² Als het onderzoek was gedaan in het gebied waar we nu zitten, zou het resultaat zijn dat vegetariërs en veganisten slechter scoren dan drugsverslaafden, bedenk ik me.

 

De barbecue bestaat uit vlees, kip, stokbrood, komkommer in het zuur, huzarensalade en aardappelsalade. Voor de niet-vleeseters staat er een aparte grillplaat klaar. Naast de grillplaat staan meer dan twintig vegetarische schijven klaar. We zijn met vier mensen die geen vlees eten vandaag. Op twintig mensen zijn twee vegetariërs en twee veganisten niet slecht. Dat ligt toch een stuk hoger dan het Nederlands gemiddelde met 2,3% vegetariërs en 0,5% veganisten³.

 

“Vooral op feestjes is het lastig dat ze coeliakie heeft” zegt een familielid over zijn dochtertje met coeliakie terwijl hij een hap neemt van zijn zwart verbrande worst. “Ze heeft toch het gevoel buiten de groep valt als ze niet mee kan eten met de verjaardagstaart en de andere lekkere hapjes.” De mens is toch een groepsdier en het voelt oncomfortabel om buiten de groep te vallen. Dat gevoel herken ik wel. En toch zijn er ook verschillen als je een  dieet volgt op basis van medische redenen (zoals coeliakie). Als je kiest voor een plantaardig voedingspatroon vanwege dierenwelzijn, klimaatimpact en eigen gezondheid op lange termijn zet je jezelf voor mijn gevoel nog verder buiten de groep dan als je glutenvrij eet.

 

Terwijl ik een hap neem van mijn vijfde schijf zeg ik grappend tegen Marijn dat we vandaag volledig volgens de schijf van vijf eten. Marijn moet lachen. We hebben het tijdens het eten over de paarden die op deze boerderij gehouden worden. Er wordt verteld dat de paarden gefokt worden op vriendelijkheid. “Anders gaan ze de lasagne in” grap ik. “Ik zou geen paardenvlees kunnen eten” zegt iemand. “Waarom dan wel koe en varken?” vraag ik. “Een paard is toch een edel dier, he?!” antwoordt het familielid. Ik knik: “Maar gaat het niet meer om het ervaren van gevoelens van pijn, stress en angst? Volgens mij kunnen koeien, paarden en varkens allemaal pijn, stress en angst ervaren.”

 

Als ik de auto in stap leg ik de Trouw bijlage met thema “plantaardig” die we vandaag van mijn schoonouders hebben gekregen op de achterbank. Met naast mij mijn prins op het witte paard rijden we met de kracht van 69 paarden terug naar huis.

¹Veganisme - Nederlandse Vereniging voor Veganisme

 

² It ain’t easy eating greens: Evidence of bias toward vegetarians and vegans from both source and target - Cara C. MacInnis, Gordon Hodson, 2017 (sagepub.com)

 

³ Nederlanders kiezen bij een kwart van de hoofdmaaltijden voor vegetarisch | CBS